Απίστευτο και όμως αληθινό : Την Κυριακή των Βαΐων, ο Δήμος Λυκόβρυσης Πεύκης θα υποδεχτεί την Μεγαλοβδομάδα με ένα φεστιβάλ χορού λάτιν μουσικής, σίγουρα πάνω σε μια ιδέα της Μαρίνας Πατούλη. Η είδηση έχει ανέβει ήδη στην επίσημη σελίδα του ΣΒΑΠ, ο οποίος φαίνεται πως είναι και ο χορηγός της παράστασης.
Θα θέλαμε να πληροφορήσουμε τον Δήμαρχο Μάριο Ψυχάλη, πως τέτοιοι χοροί και μουσικές δεν ταιριάζουν στο ήθος και το ύφος της Μεγαλοβδομάδας. Τώρα λειτουργούν οι εκκλησιές και ψάλλουν οι παπάδες, όπως το λέει το παραδοσιακό μας τραγούδι, δεν είναι καιρός για σάμπα και μάμπο.
Ελπίζουμε η χορευτική ομάδα του Δήμου Λυκόβρυσης Πεύκης να αρνηθεί να συμμετάσχει σε αυτό το άκαιρο φεστιβάλ.
Δεν θα είχαμε καμία αντίρρηση, αν ο Δήμος Λυκόβρυσης Πεύκης, διοργάνωνε εκδήλωση εναρμονισμένη στην κατανυκτική ατμόσφαιρα των ημερών. Τότε, μάλιστα, θα λέγαμε μπράβο. Αλλά ένα φεστιβάλ λάτιν, στην έναρξη της Μεγαλοβδομάδας, προσβάλλει τη νοημοσύνη και την πίστη του λαού γενικότερα.
Το ύφος και ήθος της Μεγαλοβδομάδας
Το ύφος και ήθος της Μεγαλοβδομάδας, φαίνεται τόσο στη Βυζαντινή μας μουσική όσο και στα λαϊκά τραγούδια των ημερών, που είναι μοιρολόγια. Ο λαός, ερμηνεύει τα Πάθη, βάζοντας μαζί και τα δικά του καθημερινά βάσανα.
Από πολύ παλιά, οι μανάδες μοιρολογούσαν μαζί με την Παναγιά, αναλογιζόμενες κάποιον δικό τους χαμένο, ή κάποιο παιδί τους άτυχο και πολύ δοκιμασμένο. Ένα από τα ωραιότερα μοιρολόγια της Μεγαλοβδομάδας είναι το «Τώρα Αγιά Σαρακοστή».
Το ύφος και ήθος της Μεγαλοβδομάδας, φαίνεται τόσο στη Βυζαντινή μας μουσική όσο και στα λαϊκά τραγούδια των ημερών, που είναι μοιρολόγια. Ο λαός, ερμηνεύει τα Πάθη, βάζοντας μαζί και τα δικά του καθημερινά βάσανα.
Από πολύ παλιά, οι μανάδες μοιρολογούσαν μαζί με την Παναγιά, αναλογιζόμενες κάποιον δικό τους χαμένο, ή κάποιο παιδί τους άτυχο και πολύ δοκιμασμένο. Ένα από τα ωραιότερα μοιρολόγια της Μεγαλοβδομάδας είναι το «Τώρα Αγιά Σαρακοστή».
Είχα την τύχη, μια Μεγαλοβδομάδα, να συναντήσω τον Πρωτοψάλτη, ερευνητή και δάσκαλο της Βυζαντινής και δημοτικής μας μουσικής, Θεόδωρο Βασιλείου. Ήταν στο προαύλιο της εκκλησιάς, στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου, στην Πλάκα. Μαζί του είχε οργανοπαίχτες, κλαρίνο, ούτι και κιθάρα. Καθώς ο κόσμος έμπαινε στην εκκλησιά, αυτός έψελνε το "Τώρα Αγιά Σαρακοστή", το οποίο εκεί μαγνητοφώνησα και θέτω πιο πάνω.
Ο Θεόδωρος Βασιλείου, που έφυγε δυστυχώς νέος από την ζωή, μου έμαθε πολλά για τα λαϊκά μοιρολόγια και τις τελετουργίες, όπου ο λαός φέρνει στα ανθρώπινα μέτρα το θείο δράμα, γιατί έτσι το κατανοεί καλύτερα. Και μυστικά μέσα του, νιώθει λίγο κι αυτός σταυρωμένος, από τα βάσανα που του έβαλε κάποιο «πραιτώριον». Πίνει κι αυτός το πικρό «ποτήριον». Και μαζί με την Ανάσταση του Χριστού, περιμένει και την δική του ανάσταση, μια καλύτερη μέρα. Το ανθρώπινο αυτό στοιχείο, είναι έντονο και πολύ συγκινητικό, στην διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου