Τετάρτη 17 Ιουλίου 2024

Λιάνα Μέρμηγκα : Σας αφιερώνω ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη !

Η χθεσινή ομιλία
στο δημοτικό συμβούλιο της Λιάνας Μέρμηγκα για το θέμα της διάνοιξης της μαντρωμένης οδού Αγίας Λαύρας, περιλάμβανε και ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη! Ο Δήμαρχος μάλλον δεν κατάλαβε τίποτα. Ο Αντιδήμαρχος όμως Γιάννης Μέγας ως ιδιαίτερα φιλότεχνος όπως και ο Αντιδήμαρχος Γιάννης Καλαμπαλίκης ως αυθεντικός ορεσίβιος, συγκινήθηκαν τόσο που δάκρυσαν. Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία…


Αγαπητέ κύριε Δήμαρχε, αγαπητοί δημοτικοί σύμβουλοι,

Στις προηγούμενες συνελεύσεις αναλύθηκαν εκτενέστατα τα σοβαρότατα θέματα που αφορούν τους κατοίκους της περιοχής Αγίας Παρασκευής και των γύρω δρόμων στη Λυκόβρυση τα οικοδομικά τετράγωνα των οποίων σύμφωνα με το ανανεωμένο πολεοδομικό σχέδιο έχουν χρήση Αμιγούς κατοικίας και γενικής κατοικίας, όπου δεν επιτρέπεται η βιομηχανική χρήση. Έχουν καταγραφεί στα πρακτικά καθώς και οι απαντήσεις που δεν λάβαμε. Σιγή ιχθύος ή νόμος της σιωπής, ότι σας αρέσει καλύτερα.

Όσοι δυσανασχετείτε με όσα λέγονται, γιατί δυσανασχετείτε; Δικά σας έργα είναι. Εσείς όλα αυτά τα χρόνια λέγατε αφηγήματα στους κατοίκους μέχρι ότι πρέπει να αποζημιωθεί η επιχείρηση για να γίνει η διάνοιξη της Αγίας Λαύρας, εσείς δεν ήρθατε να διακόψετε τις εργασίες δόμησης πάνω στο δημόσιο δρόμο, εσείς δεν απαντάτε στα ερωτήματα που θέτονται, εσείς δεν εκτελείτε τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί.

Οι ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, δικό σας έργο είναι, παρότι ο δήμαρχος καθησυχάζει ότι καθημερινά εργάζεται για την ποιότητα ζωής των κατοίκων και για τη νομιμότητα.

Όχι, δεν είναι όλοι οι δρόμοι της ίδιας προτεραιότητας, αφήστε πια αυτό το αφήγημα. Είναι ο μοναδικός κατασκευασμένος, ώριμος, ρυμοτομημένος δρόμος που υπολείπονται περίπου 90 μέτρα προκειμένου να διανοιχτεί.

Ρωτήσατε που ήμασταν όταν χτιζόταν η αυθαίρετη μάντρα. Αλήθεια ποιος την έχτισε; Εάν γνωρίζει κάποιος δημοτικός σύμβουλος ας μας απαντήσει αλλά και σε επιστολή διαμαρτυρίας από κατοίκους το 2014, η απάντηση του Δήμου ήταν το αφήγημα ότι αδυνατεί νομικά. Δικό σας έργο είναι. Δέκα χρόνια μετά η σοβαρή παράβαση καθήκοντος από τον Αντιδήμαρχο Πολεοδομίας κύριο Μέγα που δεν ήρθε να διακόψει τις εργασίες δόμησης και που το έχει παραδεχτεί επίσημα με την επιστολή που έστειλε στην ΥΔΟΜ του ΔΗΜΟΥ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ δημιούργησε αυτό το κατασκεύασμα (η αυτοψία για την αυθαίρετη κατασκευή έχει κατατεθεί στα πρακτικά). Δικό σας έργο είναι. Όποιος έχτισε τη μάντρα ας έρθει να την γκρεμίσει!

Αγαπητοί δημοτικοί σύμβουλοι, όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στον Δήμο Λυκόβρυσης - Πεύκης είναι πρωτοφανή και πολύ ανησυχητικά. Ο Δήμος, όπου όλα αυτά τα χρόνια, κάποιοι με περίσσιο θράσος κινούν τα νήματα προς όφελος των ισχυρών και τα συμφέροντα, ο Δήμος ο οποίος στέλνει συνεργεία με πρωτεργάτη Αντιδήμαρχο πολύ πρωινές ώρες προκειμένου να διανοιχτεί δρόμος που νόμιμα έχει την υπάρχουσα μορφή επί σειρά ετών με αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων και δεν ολοκληρώνει τη διάνοιξη της Αγίας Λαύρας, τα 90 μέτρα ρυμοτομημένου, μαντρωμένου από ιδιώτη, καταπατημένου δημόσιου δρόμου. Έχετε υποχρέωση ως δημοτική Αρχή για τη συγκεκριμένη καταπάτηση δημόσιας δημοτικής περιουσίας.

Αγαπητέ κύριε Δήμαρχε, εάν σας έχει απομείνει ίχνος συνείδησης να μας απαντήσετε σήμερα για την Αγίας Λαύρας. Σε διαφορετική περίπτωση, θα πρέπει οι δημότες να αποταθούμε και να παραπονεθούμε για την απραξία, στις αρμόδιες Ελεγκτικές Αρχές. Η μη εκτελεστότητα των νόμιμων σε περιπτώσεις καταπάτησης δημόσιας δημοτικής περιουσίας είναι σοβαρή παράβαση καθήκοντος. Έχετε υποχρέωση και καθήκον να προασπίζεστε και να εξασφαλίζετe την ακεραιότητα της δημόσιας δημοτικής περιουσίας. Οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά συνιστά σοβαρή παράβαση καθήκοντος.

Να γκρεμιστεί επιτέλους η μάντρα! Ούτε το Τείχος του Βερολίνου να ήταν, το «τείχος της ντροπής». Ή μήπως είναι;

Τέλος, εμείς οι κάτοικοι, επειδή φαίνεται να μην αντιλαμβάνεστε τη σοβαρότητα της παράβασης των καθηκόντων σας, θα θέλαμε σας να αφιερώσουμε ένα από τα ποιήματα του Κων/νου Καβάφη με τίτλο Τείχη, να σας τα πούμε και ποιητικά μήπως την αντιληφθείτε καλύτερα. [1896, 1897]

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου