Δεύτερον, το στέγαστρο είναι περιορισμένων διαστάσεων και δεν παρέχει επαρκή κάλυψη από πλάγιες βροχοπτώσεις, γεγονός που αναιρεί τον βασικό του ρόλο ως καταφυγίου για τους επιβάτες.
Τρίτον, το κάθισμα της στάσης είναι ακατάλληλο: στερείται μπράτσων και πλάτης, καθιστώντας το προβληματικό για ηλικιωμένους και άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Επιπλέον, λόγω της κακής χωροθέτησής του σε σχέση με το στέγαστρο, όσοι κάθονται εκτίθενται, τα πόδια τους σίγουρα θα γίνονται λούτσα από τη βροχή.
Ιδιαίτερα σοβαρό είναι και το ζήτημα της προσβασιμότητας. Η στάση δεν πληροί βασικές προδιαγραφές για άτομα με αναπηρία, καθώς απουσιάζουν τόσο ράμπα πρόσβασης όσο και οδηγός όδευσης τυφλών. Παράλληλα, δεν υπάρχει χάρτης δρομολογίων, πίνακας πληροφοριών ή οποιαδήποτε πρόβλεψη για προσβάσιμη πληροφόρηση (μεγάλα γράμματα, Braille κ.λπ.).
Το συμπέρασμα είναι σαφές: η συγκεκριμένη στάση δεν ανταποκρίνεται σε στοιχειώδεις λειτουργικές, εργονομικές και κοινωνικές απαιτήσεις και δεν συνάδει με τις ανάγκες και την αξιοπρέπεια των κατοίκων του Ηλιακού Χωριού. Η άμεση αντικατάστασή της με σύγχρονη, πλήρως λειτουργική και προσβάσιμη στάση κρίνεται αναγκαία.
Πώς θα έπρεπε να είναι μια στάση αντάξια των δημοτών;
Η απάντηση δίνεται από παραδείγματα υποδειγματικών στάσεων, όπως αυτή που παρουσιάζεται στη φωτογραφία :
Μια τέτοια στάση απαιτούν οι κάτοικοι του Ηλιακού Χωριού κύριε Στιβαχτή με σωστό σχεδιασμό και ουσιαστική εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού, και όχι αυτές τις απαράδεκτες κατασκευές που μας παρουσιάζετε περιχαρής, λες κι εμείς τρώμε σανό.


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου