Κριτική σε ένα σενάριο που μας έστειλαν

Νεαρός φέρελπις σκηνοθέτης, μας έστειλε το σενάριο θεατρικής παράστασης που ετοιμάζει, βασισμένη στο κινηματογραφικό έργο «Λόλα» του 1964, εισάγοντας όμως μοντέρνα στοιχεία στην υπόθεση, και αλλάζοντας καταστάσεις. Διατηρείται πάντως ο διάλογος της κορυφαίας σκηνής, όπου ο πληρωμένος μπράβος έχει στήσει ενέδρα στον πρωταγωνιστή, δικαιολογώντας την ανίερη πράξη του με τη φράση : «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη!»

Η τροποποίηση του κειμένου γίνεται με ευφάνταστο τρόπο, και με πολύ μεγάλες και τολμηρές αλλαγές στην υπόθεση.

Για παράδειγμα :

•Στο σενάριο της γνωστής ταινίας ο μπράβος είναι πληρωμένος από τον Στέλιο τον ιδιοκτήτη καμπαρέ της Τρούμπας, ο οποίος εκμεταλλεύεται τη Λόλα θεωρώντας την κτήμα του και θέλει να βγάλει από την μέση με ύπουλο τρόπο, τον Άρη 

•Στο σενάριο όμως της θεατρικής διασκευής, δεν υπάρχει η Λόλα. Ο μπράβος φέρεται να έχει πληρωθεί από τον Στέλιο που ελπίζει να γίνει κληρονόμος ενός πραγματικού κτήματος, μόνο αν βγει από τη μέση ο Άρης

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε όλο το σενάριο της θεατρικής διασκευής, υπονοείται ότι ο μπράβος έχει πληρωθεί από τον wannabe κληρονόμο, χωρίς όμως να γίνεται κάτι τέτοιο σαφές. Δεν διαβάζουμε δηλαδή  κάποια σκηνή συνάντησης μπράβου και κληρονόμου και ανάλογου deal. Υπάρχει δηλαδή απουσία σημαντικών σκηνών που ενδεχομένως κόπηκαν για λόγους οικονομίας του χρόνου διάρκειας της παράστασης, αλλά που πάντως προκαλούν έναν σημαντικό κενό.

Ανάγκη λοιπόν να ξαναγραφτεί το σενάριο, διότι ως έχει δεν πείθει. 

Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε στον αναγνώστη όπως και στον σκηνοθέτη-αποστολέα του σεναρίου, πως δεν διαφωνούμε στο να πειράζει κανείς ένα κλασικό κείμενο, τουναντίον το επικροτούμε όταν αυτό γίνεται όμως επιτυχημένα, όπως έκανε η Έφη Μπίρμπα διασκευάζοντας τον «Ριχάρδο Β'» παρουσιάζοντας μια ιστορία πλούσια σε μηνύματα και ηθικά διδάγματα για τον ρόλο των διεφθαρμένων που ασκούν εξουσία.